گرانیتی اصطلاحی است که این روزها به پوششی جدید اطلاق می شود، می گویند: ظروف گرانیتی یا پوشش گرانیت. در واقع گرانیت نوعی پوشش برای ظروف پخت و پز است که مدتی است به بازار عرضه شده است. اگر آشپزی جزء وظایف یا علایق شما باشد حتما تجربه ی آشپزی در تفلون را داشته اید. ظروفی که به دلیل نچسب بودن و مصرف کم روغن محبوب شده اند. اما احتیاطی که هنگام هم زدن غذا یا الزام به استفاده از قاشق و کفگیر غیر فلزی و شستن با احتیاط ظروف تفلون لازم است، برای خیلی ها خوشایند نیست.بعد از پوشش تفلون، پوشش سرامیکی وارد بازار شد که حتما خیلی از شما تجربه ی آشپزی در آن را هم دارید. پوششی که به مراتب سخت تر از تفلون است، در برابر سایش و ضربه ی کفگیر و قاشق فلزی دیر تر آسیب می بیند. این اتفاق سلامت و بهداشت پوشش سرامیکی را بسیار زیاد کرده است. اما موضوع مهم اینجاست که پوشش سرامیک با هر برندی بعد از مدتی استفاده، نچسبی خود را از دست می دهد و تنها مناسب طبخ غذاهایی چون خورش و آش می شود. با این توضیحات و بررسی معایب و مزایای دو پوشش تفلون و سرامیک قطعا دلمان می خواهد در ظرفی آشپزی کنیم که مزایای هر دو را یک جا پوشش بدهد و معایب هر دو را به حداقل برساند. شاید بهترین گزینه برای برآورده کردن این خواسته ی ما پوشش گرانیت باشد.
گرانیت نه تنها ترکیبی از مزایای تفلون و سرامیک است بلکه به لحاظ ساختاری هم ادغام هر دو پوشش است. به این گونه که نخستین لایه ی داخل قابلمه گرانیتی و تابه گرانیتی، PTFE (تفلون) است و دانه های رنگی که بصورت پراکنده داخل ظرف گرانیتی دیده می شود دانه های سخت سرامیک است. این پوشش روی سطح داخلی ظرفی از جنس آلومینیوم خالص، آلومینیوم آلیاژی یا استیل قرار می گیرند.
